والک؛ دوست قلب و ريه
ترکيبات شيميايي
والک حاوي ترکيباتي مانند اسانس فرار که حاوي ترکيبات گوگردي است، مي باشد. والک را در فصل بهار مي چينند و براي فصول ديگر به دو روش فريز کردن و يا خشک کردن نگهداري مي کنند. در صورتي که بخواهيد سبزي والک را خشک کنيد، حتماً بايد به روش خشک کردن در سايه عمل کنيد.
خواص و اثرات دارويي
* والک در موارد تصلب شرايين، اسهال، اتساع روده اي، آنفلوانزا، برونشيت، بيماري اسهال خوني از نوع آميبي و سياه سرفه به کار مي رود.
* خوردن آن تنفس را آسان و تنگي نفس را درمان مى کند.
مداومت در خوردن والک سبب ريزش موى سفيد و در آمدن موى سياه به جاى
آن مي شود. اين خاصيت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زياد بوده
و عامل سياهى موى بدن انسان مى باشد
* والک با انبساط ملايم عروق خوني سبب کاهش فشار خون مي شود.
* سرشار از ويتامين C بوده و داراى لعاب و صمغ زياد مى باشد.
* والک براي تصفيه خون بسيار مفيد است و در ناراحتي هاي هاضمه کمک مي کند و خواص پياز آن تا حدود زيادي شبيه سير است.
* مصرف گياه والک باعث کاهش قند و پيشگيري از افزايش فشار خون در مبتلايان به ديابت مي شود.
سير کوهي براي کساني که تنگي عروق دارند و همچنين براي سرگيجه بسيار مفيد است.
* اين گياه ضد عفونى کننده ي قوى است؛ به هضم غذا کمک مى کند و ضد کرم معده و کرم کدو است.
* اثر خوبى بر روى اعصاب دارد و از آن براى درمان نسيان، تقويت اعصاب و اشخاص فلج استفاده مي کنند.
* تسکين دهنده ي درد روماتيسم ، سياتيک و نقرس مى باشد.
* ادرار را باز مى کند و رنگ چهره را نيکو مى سازد.
* پادزهر سموم حيوانى و غذايى هست.
* مداومت در خوردن والک سبب ريزش موى سفيد و در آمدن موى سياه به جاى آن مي شود. اين خاصيت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زياد بوده و عامل سياهى موى بدن انسان مى باشد. از اين نظر شباهت زيادى به سير دارد.
* به علت داشتن املاح زياد، خون را قليايى کرده و اسيدي بودن آن را از بين مى برد.
* ميوه ي والک بسيار خنک و ضد رطوبت بدن است و راه ورود ميکروب ها را به عروق مى بندد و از خونريزى و فساد خون جلوگيرى کرده و رقت خون را درمان مى کند.
* ملين و اشتهاآور بوده و ادرار را زياد مى کند.
سير کوهي براي کساني که تنگي عروق دارند و همچنين براي سرگيجه
بسيار مفيد است
* مسکن صفرا و پاک کننده صفرا از امعاء است.
* بهترين درمان روماتيسم و تصلب شرائين است، براى کسانى که از درد معده رنج مى برند، ميوه ى خوبى است و از تحريکات جلدى جلوگيرى مى نمايد.
* شربت والک براى مبتلايان به تب و آبله مرغان و سرخک بسيار مفيد است. غرغره ي جوشانده ي آن براى درمان دردگلو و آنژين سود فراوان دارد.
* سکنجبين ميوه آن خنک کننده بوده و براى رفع يرقان و التهاب صفرا و کبد سودبخش است.
* اگر بر روي پوست ماليده شود باعث قرمزي پوست مي شود.
* به صورت موضعي برگ هاي له شده ي آن را مي توان براي از بين بردن آبسه و کورک به کار برد.
* ماليدن عصاره ميوه ى والک جهت زخم هاى آبدار و چرکى نافع بوده، آن ها را خشک مى کند و گل آن نيز همين خاصيت را دارد.
* ضماد برگ والک جهت زخم هاى سرد و برآمدگى چشم از حدقه مفيد است. عصاره ي برگ و ساقه ي آن که تازه چيده و کوبيده شده را با کمى صمغ مخلوط نماييد، جهت امراض چشم مخصوصا جوش پلک و ريزش اشک، ناخنه و ورم پلک چشم مفيد مى باشد.
* جويدن برگ والک جهت ورم لثه و رفع بى حسى آن مفيد مى باشد. جوش هاى دهان را از بين مى برد و بوى بد دهان را برطرف مى نمايد.
* نوشيدن آب برگ و ساقه ي آن که تازه باشد با کمى صمغ عربى جهت تقويت معده و خونريزى معده و بند آمدن اسهال و معالجه بواسير نافع است.
* گل والک نيز اسهال را بند مى آورد و ضماد برگ آن بر روى دکمه بواسير خونى نافع است.
* نوشيدن جوشانده ى ريشه ي والک علاوه بر بند آمدن اسهال، سنگ کليه و مثانه را خرد مى کند.
از برگ اين گياه تا مي توانيد استفاده کنيد و چنان چه در اختيار نداريد از سير معمولي چه از برگ و چه از پياز آن ميل نماييد. اثر گياه تازه بهتر از پخته ي آن است. برگ آن را همراه با جعفري و پيازچه به صورت سبزي خوردن يا سالاد، سوپ، آش کوکوي بدون تخم مرغ مي توانيد تناول نماييد.
توجه: لازم به يادآوري است اين گونه گياهان وحشي را بدون شناسايي کامل نبايد مصرف کرد.
به نام خدا