امشب سخن از جان جهان باید گفت
توصیف رسول انس و جان باید گفت
در شام ولادت دو قطب عالم
تبریک به صاحب الزمان باید گفت
علی خضریان/ تأملی در رویکردی های متفاوت بی بی سی و صدای آمریکا؛
تفاوت جنگ نرم با عملیات روانی چیست؟
بعضاً مشاهده می‌شود که در عرصه‌ی رسانه‌ای، «جنگ نرم» با برخی مفاهیم مشابه خصوصاً «جنگ روانی»، به صورت مترادف به کار می‌رود و اینگونه القا می‌شودکه این دو رابطه‌ی این‌همانی و هم‌نشینی دارند. این در حالی است که جنگ روانی به هیچ عنوان جنگ نرم نیست...
محمدجواد اکبرپور بازرگانی(مصاحبه کننده): فرض بر این است که عوامل مختلفی در تعیین سرنوشت نهایی جنگ نقش و تأثیر داشته است، ولی حوادث نظامی ماه‌های پایانی جنگ تأثیر قطعی و نهایی در تصمیم‌گیری ایران داشت و این موضوع را می‌توان در چارچوب استراتژی ایران و عراق بررسی کرد.
محمدجواد اکبرپور بازرگانی(مصاحبه کننده):؛ چگونگی مدیریت جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، انتقاداتی را از سوی برخی گروه‌های سیاسی به همراه داشت. اینکه آیا می‌شد به گونه‌ای برخورد نمود که جنگ آغاز نمی‌شد یا پس از آزادسازی خرمشهر لازم بود که جنگ ادامه پیدا کند، سؤالات و شبهه‌هایی بودند که در بخش‌های پیشین این گفت‌و‌گو تلاش شد تا به آنها پاسخ داده شود.
اما پرسش دیگری که در زمینه‌ی جنگ عراق علیه ایران مطرح است نحوه‌ی پایان دادن به جنگ و به طور اخص این سؤال است که آیا جمهوری اسلامی ایران می‌بایست قطعنامه‌ی 598 را می‌پذیرفت؟ بخش پایانی این گفت‌و‌گو، که اکنون پیش روی شماست، به دنبال پاسخ به این پرسش است.
آقای درودیان تا به امروز درباره‌ی نحوه‌ی پایان جنگ تحلیلها و تفسیرهای متفاوتی ارائه شده است. در بحبوحه‌ی جنگ، تصور می‌شد که پیروزی نظامی ایران و سقوط صدام پایان‌بخش نزاع تحمیلی عراق علیه ایران باشد، ولی نه تنها این مهم واقع نشد، بلکه ضعف ما در حفظ مناطق تصرف‌شده، در ماه‌های پایانی جنگ، سرنوشت جنگ را تغییر داد و ایران با پذیرش آتش‌بس جنگ را خاتمه داد. بر این اساس، زمینه‌های پیدایش پرسش از پایان جنگ به چه زمانی باز می‌گردد؟
He asks one of his new students to stand and.....
Prof:
So you believe in God?
Student:
Absolutely, sir.
Prof
: Is God good?
Student:
Sure.
Prof:
Is God all-powerful?
Student
: Yes.
My aunt will be down presently, Mr. Nuttel," said a very self-possessed young lady of fifteen; "in the meantime you must try and put up with me."
Framton Nuttel endeavoured to say the correct something which should duly flatter the niece of the moment without unduly discounting the aunt that was to come. Privately he doubted more than ever whether these formal visits on a succession of total strangers would do much towards helping the nerve cure which he was supposed to be undergoing.
"I know how it will be," his sister had said when he was preparing to migrate to this rural retreat; "you will bury yourself down there and not speak to a living soul, and your nerves will be worse than ever from moping. I shall just give you letters of introduction to all the people I know there. Some of them, as far as I can remember, were quite nice."
Framton wondered whether Mrs. Sappleton, the lady to whom he was presenting one of the letters of introduction came into the nice division.
Thought 1
When we are born, our mothers get the compliments and the flowers..
When we are married, our brides get the presents and the publicity..
When we die, our widows get the life insurance.
What do women want to be liberated from?
Thought 2
The average man's life consists of:
Twenty years of having his mother ask him where he is going,
Forty years of having his wife ask the same question;
and at the end, the mourners wondering too where he is going.
The Peacock and the Tortoise
ONCE upon a time a peacock and a tortoise became great friends. The peacock lived on a tree by the banks of the stream in which the tortoise had his home. Everyday, after he had a drink of water, the peacock will dance near the stream to the amusement of his tortoise friend.
One unfortunate day, a bird-catcher caught the peacock and was about to take him away to the market. The unhappy bird begged his captor to allow him to bid his friend, the tortoise good-bye.
The bird-catcher allowed him his request and took him to the tortoise. The tortoise was greatly disturbed to see his friend a captive.
The tortoise asked the bird-catcher to let the peacock go in return for an expensive present. The bird-catcher agreed. The tortoise then, dived into the water and in a few seconds came up with a handsome pearl, to the great astonishment of the bird-catcher. As this was beyond his exceptions, he let the peacock go immediately.
The hardest thing I had to say
1.
It all started when I was 6 years old. While I was playing outside on my farm in California, I met a boy. He was an average kind of boy who teased you and then you chased them and beat them up. After that first meeting in which I beat him up we kept on meeting and beating each other up at the fence. That only lasted for a little while though. We would meet at the fence all the time and we were always together.
I would tell him all my secrets. He was very quiet he would just listen to what I had to say. I found him easy to talk to and I could talk to him about everything. In school we had separate friends but when we got home we would always talk about what happened in school. One day I said to him that a guy I liked hurt me and broke my heart. He just comforted me and said everything would be okay. He gave me words of encouragement and helped me get over him. I was happy and thought of him as a real friend. But I knew that there was something else about him that I liked. I thought of it that night and figured it was just a friend kinda thing that I was feeling.
Once upon a time there lived a
parrot in a forest. He was very handsome. His beak and wings were very
beautiful. His younger brother also lived with him. Both were living happily in
the forest.
One day, a hunter came to the forest. He saw the pair of the parrots and
thought, ‘These parrots are very beautiful and special. I will present them to
the king,’ He spread his net in the jungle to catch them. Soon both the parrots
were trapped
He kept them in a cage and went to the place. He said to the king, "O
king, see this beautiful pair of parrots. I caught them in the deep forest.
Seeing their beauty I decided to bring them to you. They will add to the beauty
of your palace
A disconsolate young man was
walking along a beach in southern California. What was making him sad was the
fact that his ladylove was not with him. She was in Hawaii, and he was in
California. Suddenly, on the sand in front of him, he spied what looked like a
magic lamp. "I wonder if this is one of those magic lamp, like
Aladdin's?" he mused. "I guess that there is only one way to find
out." Piking up the lamp, he began to rub it. Immediately, a genie popped
out. Let me tell you, though-this was not your usual type of genie. This was a
genie with an attitude. "Thanks for letting me out, man. It was getting a
little stuffy in there….. Anyway, you know the drill. You let me out; I grant
you one wish. So what ia your wish?"
One summer day, when tourists were lining up to enter a stately house, an old gentleman whispered to the person behind him, “Take a look at the little fellow in front of me with the poodle cut and the blue jeans. Is it a boy or a girl!?” “It’s a girl,” came the angry answer. “I ought to know. She’s my daughter.” “Forgive me, sir!” apologized the old fellow. “I never dreamed you were her father.” “I’m not,” said the parent with blue jeans. “I’m her mother!”
یک روز تابستانی، وقتی جهانگردان برای وارد شدن به یک خانه با شکوه صف کشیده بودند، یک آقای مسن به آرامی به نفر پشت سر خود گفت: «یک نگاه به کودکی که جلوی من ایستاده و موهایش را مثل سگ های پشمالو آرایش کرده و شلوار جین آبی پوشیده بینداز. معلوم نیست که دختر است یا پسر؟!» شخص مقابل خشمگینانه جواب داد: «آن بچه دختر است. معلوم است که من باید این را بدانم که او دختر است! چون او دختر خود من است.» شخص مسن برای معذرت خواهی گفت: «لطفا مرا ببخشید آقای محترم! من حتی تصورش را هم نمی کردم که شما پدر آن بچه باشید.» شخص عصبانی که شلوار جین آبی هم پوشیده بود گفت: «نه نیستم! من مادر او هستم!»
THE thousand injuries of Fortunato I had borne as I best could ; but when he ventured upon insult, I vowed revenge. You, who so well know the nature of my soul, will not suppose, however, that I gave utterance to a threat. At length I would be avenged ; this was a point definitively settled - but the very definitiveness with which it was resolved, precluded the idea of risk. I must not only punish, but punish with impunity. A wrong is unredressed when retribution overtakes its redresser. It is equally unredressed when the avenger fails to make himself felt as such to him who has done the wrong.
It must be understood, that neither by word nor deed had I given Fortunato cause to doubt my good will. I continued, as was my wont, to smile in his face, and he did not perceive that my smile now was at the thought of his immolation
by Anton Chekhov
(1860-1904)
mp3@64kbps - 8.0MB]
[mp3@128kbps - 16.1MB]
"To whom shall I tell my grief?"
The twilight of evening. Big flakes of wet snow are whirling lazily about the street lamps, which have just been lighted, and lying in a thin soft layer on roofs, horses' backs, shoulders, caps. Iona Potapov, the sledge-driver, is all white like a ghost. He sits on the box without stirring, bent as double as the living body can be bent. If a regular snowdrift fell on him it seems as though even then he would not think it necessary to shake it off.... His little mare is white and motionless too. Her stillness, the angularity of her lines, and the stick-like straightness of her legs make her look like a halfpenny gingerbread horse. She is probably lost in thought. Anyone who has been torn away from the plough, from the familiar gray landscapes, and cast into this slough, full of monstrous lights, of unceasing uproar and hurrying people, is bound to think.
برای یک ثانیه چشمانت را بر روی هم بگذار و بگشای چشمانی را که هم اکنون دنیا را سبزتر از هر زمان دیگری می‌نگرد. گذشته‌ها را به دست نسیم بهاری بسپار. دیروز روشن یا تاریک را فراموش کن. امروز را به بهترین شکل، بگذران. شاد باش و از تک تک لحظه‌های امروزت استفاده کن. نگران آینده‌ات نباش. آینده فراخواهد رسید، چه تو بخواهی و چه نخواهی. امروز تو همان فردائی بود که تو نگران آمدنش بودی، زندگی زیبایت را بیهود با یاد گذشته و آینده فنا نساز. بدی‌ها را از یاد ببر، خوبی‌ها را چندین برابر کن. اگر دیروز، دل کسی را شکستی، فراموشش کن. امروز دلش را به‌دست آور. اگر دیروز به زمین خورده‌ای، امروز با تمام توان برخیز و رسالتت را در زندگی تعیین کن و برای رسیدن به آن تلاش کن. غم‌ها را از دل بزداری و شادی را جایگزین آن کن. پروردگارت، بزرگترین موهبت را به تو اعطا کرده، به تو اجازه داده تا از نفس کشیدنت لذت ببری. عشق را در بند بند وجودت رها کن. عشق را مانند نفس کشیدن با خود همراه کن نه از روی اجبار. آن را به هنگام راه رفتن، نشستن و خوابیدن همانند نفست به‌همراه داشته باش. به تمام دنیا عشق بورز، حسد را از خود دور کن. غرور را بشکن. صداقت را با خود عجین کن. بدی‌های آدمی را به‌خوبی‌های‌شان ببخش. بگذار بهترین و بزرگترین عادتت، نیکی، پاکی و عشق به تمام دنیا باشد. خشم را فراموش کن و با لبخندی گرم، حرارت را به دل‌های آدم‌ها ببخش. خشم را فراموش کن و با لبخندی گرم، حرارت را به دل‌های آدم‌ها ببخش. تو می‌توانی اولین کسی باشی که عشق واقعی را به آدم‌ها نثار کنی و محبت و مهربانی را جاری سازی. هیچ‌وقت دیر نیست. هم اکنون تصمیم بگیر که از زندگیت لذت ببری. لحظه‌های گرانبها را در حسرت گذشته نابود مکن. در اندیشه‌ی امروز باش. فردا می‌رسد ولی برای فردای بهتری داشتن، کوشش کن که از اشتباه‌هایت عبرت بگیری و دوباره تکرارشان نکن و به دست فراموش بسپارشان.
می دانید چه چیز باعث می شود که بعضی افراد همیشه در کارهایشان موفق شوند ولی بعضی دیگر همیشه شکست بخورند؟ آنهایی که موفق می شوند همیشه کارهایشان را از روی برنامه انجام می دهند، اما آنها که شکست می خورند فقط در رویاهایشان غوطه ورند. اگر برای زندگی و فرصت های شغلی که برایتان پیش می آید طرح ریزی کنید، نسبت به کسی که هیچ برنامه ای برای زندگیش ندارد بسیار جـلوتر هستید. افرادی که همیشه موفق می شوند و بهترین نقشه ها را می کشند، مطمئناً چیزهایی می دانند که شما نمی دانید. همیشه شنیده ایم که اختلاف بین آدم ها در جزئیات مسائل است. دانستن پیچیدگی های زندگی باعث می شود که بین شما و افراد دیگر تفاوت باشد. پس اگر چیزی می دانید که سایرین از آن خبر ندارند، چه لزومی دارد که به آنها بگویید؟ به همین دلیل یکی از قانون های طلایی این است که هیچگاه صد در صد هیچ چیز را برای کسی برملا نکنید. همیشه چیزی را مخفی نگه دارید، %۵۰، %۱۰ یا حتی %۱ از چیزهایی که می دانید را پیش خودتان نگه دارید. آن %۱ درصد می تواند همان جزئیاتی باشد که بتوانید با دانستنش یک قدم از سایرین جلو بیفتید.
"هیچ راهی نتیجه بخش تر از عذرخواهی نیست" بنجامین فرانکلین
تمامی ما در زندگی خطاهایی مرتکب شده ایم، ولی آیا خود شما وقتی برای اشتباهاتان مورد مواخذه قرار می گیرید، آن را می پذیرید؟ معمولاً این طور نیست! البته این مسئله چیز جدیدی نیست، چرا که با یادآوری داستان "آدم و حوا" اولین بهانه تراشی را در تاریخ بشر می یابید، وقتی خداوند به آدم دستور می دهد که اگر از آن درخت سیبی بخورد نافرمانی کرده است، و آدم سیب را می خورد و زمانی که خداوند از او می پرسد که چرا از آن درخت سیب را خورده است، آدم می گوید: "آن زنی که شما فرستاید به من سیب را داد و گفت بخور!" و بعد خداوند از حوا می پرسد که تو چرا سیب را خوردی، او پاسخ می دهد: "ابلیس مرا وادار کرد تا سیب را بخورم!"
در واقع بهانه تراشی فرار از مسئولیت است، این در حالیست که اندیشه و مسئولیت پذیری، عامل متمایز کننده ی انسان و حیوان است. انسان به عنوان اشرف مخلوقات، باید در برابر اعمال خود مسئولیت پذیر باشد. اگر برای موفقیت ها به خود افتخار می کنیم، در مقابل، قصورات خود را نیز باید بپذیریم. اگر سر خود را مثل کبک در برف فرو کنیم، عواقب اشتباهات ما بیشتر خواهد شد. همانطور که شکسپیر می گوید:
يکي از شايع ترين ترس هاي بزرگسالان ، اضطراب صحبت کردن در جمع است . در حالي که درجاتي از اضطراب ، جزء طبيعي صحبت کردن در جمع ، حضور و يا هر گونه اجرا در برابر جمع طبيعي و مورد انتظار تلقي مي شود ، عده اي چنان مضطرب مي شوند که توانايي صحبت کردن آنها مختل مي شود .
افرادي که دوره حاد اضطراب عملکرد را طي مي کنند ، ممکن است احساس انزوا کنند ، زيرا آن ها از مهماني ها يا گردهمايي ها ي اجتماعي مي پرهيزند ، چه بسا آنها از ثبت نام در کلاس هاي معيني خودداري ورزند ، زيرا آن دروس مستلزم مشارکت در کلاس و صحبت کردن است ، يا ممکن است از مشاغل معيني بپرهيزند يا حتي فرصت ها و نيز ارتقاي شغلي را به خاطر تماس هاي عمومي يا صحبت کردن در جمع از دست بدهند .
خودتان را گول نزنید اگر به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید خودتان را محاکمه کنید
کار سخت تضمین رسیدن به موفقیت نیست، خیلی‌ها با اینکه سال‌ها سخت کار میکنند موفق نمی‌شوند. رسیدن به موفقیت کاریست سخت و میانبر‌های یک شبه هم وجود ندارند.
اگر شما در خانواده‌ای فقیر بزرگ شده‌اید که نتوانسته‌اید تحصیلات خوبی داشته باشید یا اینکه اگر معلولیتی داشته باشید عقب‌تر از بقیه هستید، جاده‌ی موفقیتتان طولانی‌تر و دشوارتر از دیگران است، اما این ابدا دلیل بر این نیست که نتوانید از آنها جلو بزنید.
سلام دوستان عزیز:
تصمیم گرفتم تو این قسمت زندگینامه آنتونی رابینز رو براتون بزارم آخه واسه خودم خیلی الهام بخش و جالبه من که خودم عاشق کتابای اونم به شما هم پیشنهاد میکنم حتما کتابای آنتونی رابینز رو مطالعه کنید.
آنتونی رابینز ( Anthony robbins ) در سال ۱۹۶۱ در خانواده ای نسبتاً فقیر به دنیا آمد. پس از گرفتن دیپلم متوسطه به کارهای گوناگون روی آورد، اما توفیق چندانی نیافت. در سن ۲۲ سالگی در آپارتمان ۴۰ متری محقری، زندگی مجرد فقیرانه ای داشت و به گفته ی خودش، ناچار بود ظرفهای غذای خود را در وان حمام بشوید.
گذشته از گرفتاری های مالی، بر اثر پرخوری و بد خوراکی، بیش از یکصد و بیست کیلوگرم وزن داشت، و به علت چاقی، دچار تنبلی، بی حالی و خواب آلودگی شده بود. اما در عین فقر و فلاکت، رؤیاها و آرزوهای جاه طلبانه ای داشت، و در عالم خیال، خود را در قصر زیبایی در ساحل دریا و نزدیک جنگل سرسبزی مجسم می ساخت و برای خود همسری شایسته، اتومبیل گران قیمت و امکاناتی رویایی در نظر می گرفت.
بسیاری از روانشناسان و خانواده درمانگران عناوینی از قبیل طلاق روحی و روانی، طلاق خاموش یا زندگی زناشویی خاموش را هم خانواده طلاق عاطفی می دانند و در تعریف آن می گویند:
آنچه در جامعه امروز از عنوان طلاق برداشته می شود، عبارت است از پایان زندگی مشترک زن و شوهر، اما در طلاق عاطفی، زندگی مشترک زن وشوهر تمام نمی شود و زوجین همچنان زیر یک سقف با هم زندگی می کنند با این تفاوت که دیگر از اعتماد و احساس ناب و بکر و اولیه خبری نیست؛ چرا که زوجین از ابراز عواطف ساده خود هم نسبت به همسرشان دریغ می کنند با وجود اینکه بسیاری از فعالیت های گذشته شان مثل غذا خوردن، کار کردن و حتی مسافرت رفتن را به اتفاق یکدیگر انجام می دهند اما درانجام این کارها، هیچ گونه احساسی را مداخله نمی دهند و از روی عادت و به صورت روتین وبرای گذراندن زندگی آن را دنبال می کنند. مکالمه های روزمره شان روز به روز کمتر شده و ارتباطی غم زده ، جایگزین شور و نشاط سابق می شود و درنهایت به مرور زمان از قالب همسر خارج می شوند وبمهارت هایی به اسم همسرداری
رسیدن به موفقیت، قدرت و هر چیز خوب دیگری در این دنیا آرزوی مشترك بیشتر انسانهاست ولی با این حال هنوز اكثریت انسان ها از وضعیت مالی، فكری و روحی مناسبی برخوردار نیستند. در دنیایی كه ما انسان ها در آن زندگی می كنیم فرصت های زیادی برای رسیدن به موفقیت وجود دارد ولی متأسفانه كمتر كسی می تواند از این فرصت ها به نفع خود استفاده كند. متأسفانه انسان ها بیشتر در رؤیای رسیدن به موفقیت زندگی می كنند تا این كه بخواهند برای رسیدن به آن تلاشی از خود نشان دهند. حقیقتی كه هر انسانی در راه رسیدن به موفقیت باید همواره به آن توجه كند این است كه نه كسی شانسی و از روی اتفاق به موفقیت می رسد و نه كسی به همین صورت موفقیت های خود را از دست می دهد. این موضوع بیانگر این مطلب است كه رسیدن به موفقیت خود مراحلی دارد و فقط كسانی كه از این موضوع باخبرند که می توانند امیدوار به دستیابی به آن باشند.
جی می کوچولو، چهارتا ماهی طلایی داشت که پدرومادرش به عنوان هدیه ی تولد شش سالگی اش برای او خریده بودند. او هر شب قبل ازاین که بخوابد به آن ماهی های ظریف وزیبا و کوچولو که درآن کاسه ی بلورین وکوچک شنا می کردند نگاه می کرد .یک روز متوجه شد که آب داخل کاسه ی بلورین کمی کدر شده و لایه ای، جدارداخلی کاسه را پوشانده است.مادرجیمی برای او توضیح داد که این کاملا طبیعی است وباید آب ظرف را عوض کنند.
جیمی میدانست که چطور باید آب ظرف را عوض کند. این را ازدوستش( هاوی ) یاد گرفته بود.
هاوی همیشه وان حمام شان را ازآب خنک پرمی کرد وسپس ظرف ماهی را داخل وام حمام خالی می کرد. سپس پانزده دقیقه می نشست تا ظرف تمیزوبراق شود.
مطمئناً شما نیز در زندگی با افرادی روبرو شده اید که دائماً با نیش و کنایه حرف بزنند، در برخورد با این اشخاص، احساس می کنید انرژیتان تحلیل رفته و بعد از آن است که حس پرخاشگری، استرس، حقارت، و انبوهی از افکار منفی در ذهنتان انباشته می شود. در واقع این خود شما هستید که با اجازه به آنها و تحت تأثیر این روابط، به همین حالات ادامه می دهید و به تدریج قربانی این افراد خواهید بود. این اشخاص مهارت خاصّی در ایجاد ناامیدی و عدم اعتماد به نفس در قربانی خود دارند و با این روش، شما را از نیل به موفقیت ها و اهدافتان دور می سازند.
از خدا پرسیدم دوست دارید بندگانتان چه بیاموزند؟
گفت : بیاموزند که آنها نمی توانند کسی را وادار کنند عاشقشان باشد.
بیاموزند که درست نیست خودشان را با دیگران مقایسه کنند.
بیاموزند که چند ثانیه طول می کشد تا زخمی عمیق در قلب آنها که دوستشان داریم ایجاد کنیم و سال ها طول می کشد تا آن زخم التیام یابد.
بیاموزند که ثروتمند کسی نیست که بیشترین ها را دارد کسی است که به کمترین ها قانع است.
بیاموزند که انسان هایی هستند که آنها را دوست دارند اما نمی توانند چگونه عشقشان را ابراز کنند.
بیاموزند دو نفر می توانند به یک نقطه نگاه کنند اما متفاوت ببینند.
به خدا گفتم آیا چیزی هست که باید دانست .
گفت: این که بدانند من همیشه و همه جا هستم.
LIFE IS FULL OF TRAPS...
?زندگی پر از تله است
Some feel that problems exist only in childhood or at early stage of life like this...
برخی احساس میکنند که مشکلات تنها در دوران کودکی یا در مرحله اول زندگی وجود دارد مثل این
Some feel that problems exist only when we disturb someone like this..
برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که کسی مزاحم ما میشند مثل این
Some feel that problems exist only when we are ready to take anything like this ..
برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که برای موضوعی آمادگی دارید مثل این
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org
1. گاهی به تماشای غروب آفتاب بنشینیم.
2. سعی كنیم بیشتر بخندیم.
3. تلاش كنیم كمتر گله كنیم.
4. با تلفن كردن به یك دوست قدیمی، او را غافلگیر كنیم.
5. گاهی هدیه‌هایی كه گرفته‌ایم را بیرون بیاوریم و تماشا كنیم.
6. بیشتر دعا كنیم.
بد و نیک هردو ز یزدان بود لب مرد باید که خندان بود
( فردوسی )
در زندگی روزمره ی ما کمتر روزی است که بدون خنده سپری شود ، مگر در شرایط اندوهبار خاصی مانند مرگ عزیزان یا مصیبت ها و فجایع عمومی و همگانی . خنده نشان دهنده ی شادی درونی انسان و لبخند بیانگر دوستی ، عشق و محبت است . خنده وخندیدن تنها به انسان و گونه ی هوموساپینس تعلـق دارد و درسایر حیوانات دیده نمی شود. حال آن که حیوانات هم مانند انسان دستخوش ترس ، نگرانی ، وحشت ، اضطراب ، افسردگی و سایر احساسات منفی می شوند و فشار روانی را حس می کنند. پس خنده یکی از وجوه ممیزه ی انسان از موجودات دیگر و موهبتی است که تنها به او اعطاء شده است . به عبارت بهتر خنده نوعی مکانیسم حفاظتی و ایمنی است که تنها بشر می تواند آن را برای حفظ سلامتی و بهروزی خود و ارتقاء آن به کار گیرد. لذا خندیدن ظرفیــتی درونی است که باید از آن استفاده و سعی کنیم تا آن را افزایش دهیم . بیهوده نبوده است که در گذشته پادشاهان همیشه در دربار خود دلقکی داشتند تا اسباب انبساط خاطر آنان را فراهم کند.
تا حالا شده به رابطه ی بین موفقیت و عشق فکر کنید؟؟؟
به نظر من رابطه ی مستقیمی بین عشق و موفقیت وجود دارد خود من به شخصه فکر می کنم عشق می تواند را هی برای رسیدن به موفقیت و یا برعکس راهی برای رسیدن به بی هدفی و پوچی در زندگی باشد.
البته بحث من اینجا بیشتر به بعد از تمام کردن یک رابطه ی عاطفی و عشقی می باشد و عکس العمل ما بعد از تمام شدن یک رابطه ی عشقی و عاطفیه پس لطفا بعد از خواندن مطالب نظر بدیند و بیشتر بحث کنید در رابطه با این موضوع.
البته شروع یک رابطه ی عشقی و عاطفی خودش یک بحث جداگانه می طلبه که یک شریک خوب تا چه اندازه می تواند انسان را تا اوج موفقیت بالا ببره و یا برعکس تا سر حد سقوط پایین ببره که در آینده در رابطه با این موضوع بیشتر بحث میکنیم .
به نام خدا
