كشف این كه رشد انگشتها مستقیما توسط عملكرد گیرندههای آندروژن و استروژن كنترل میشود، این مطلب را تایید میكند كه نسبت انگشتها یك اثر مادامالعمر محیط هورمونهاست.

 

نسبت انگشت، عملكرد هورمونهای آندروژن و استروژن در زمان قبل از تولد را منعكس میكند.

 

محققان در آزمایشهای خود بر روی موش دریافتند كه انگشتهای در حال رشد جنینهای موش نر و ماده توسط گیرندههای هورمونهای جنسی كنترل میشوند.

 

آنها با دنبال كردن رشد قبل از تولد جوانه دست موش، اثرات علامتدهی ژنی هورمونهای آندروژن – موسوم به تستسترون- و استروژن را كنترل كردند.

 

اساسا، آندروژن بیشتر، برابر با انگشت چهارم نسبتا بلندتر است و استروژن بیشتر، منجر به ظاهر زنانه میشود.

 

این بررسیها نشان داد كه چگونه این علامتهای هورمونی، میزان تقسیم سلولهای پیشساز اسكلتی را كنترل میكند و این كه استخوانهای مختلف انگشت دارای سطوح متفاوتی از حساسیت به آندروژن و استروژن هستند.

 

در بسیاری از فرهنگها، انگشت حلقه نسبتا بلندتر در مردان، به عنوان نشانه باروری در نظر گرفته میشود.

 

محققان هنگام مسدود كردن گیرنده های تستسترون، نسبت انگشت زنانه، هنگام افزودن تستسترون، نسبتهای مردانه و هنگام افزودن استروژن نسبتهای زنانه را به دست آوردند.

 

یافته های این تحقیقات میتواند به درك منشاء رفتارها و بیماریها كمك كند.